Het Noorse bedrijf Wind Catching Systems ontwikkelt een reusachtig multi-turbine windturbinesysteem dat jaarlijks 5 keer meer energie kan opwekken dan ‘s werelds grootste enkele windturbine. De windturbine heeft een aanzienlijke verhoging van het rendement bereikt door het gebruik van een innovatief ontwerp.

In tegenstelling tot traditionele windturbines, die zijn opgebouwd uit een steun en een propeller met drie massieve wieken, bestaat het Wind Catching-systeem uit een vierkant rooster van meer dan 300 meter hoog, met daarin tientallen kleine wieken. Deze structuur wordt geplaatst op een speciaal drijvend platform dat aan de zeebodem wordt verankerd. Het bedrijf is van plan volgend jaar een werkend prototype van een dergelijk station op ware grootte te bouwen. Als dit plan slaagt, kan Wind Catcher een revolutie ontketenen op het gebied van windenergie.

Offshore-windmolenparken winnen aan populariteit en worden reeds actief gebruikt, vooral in China en het VK. Het probleem is dat dergelijke turbines in de zeebodem worden ingegraven, wat betekent dat zij niet op diepten van meer dan 20 meter kunnen worden geïnstalleerd. Dit betekent dat dergelijke generatoren alleen relatief dicht bij de kustlijn kunnen worden geplaatst wanneer er verder in de oceaan veel sterkere winden zijn. Drijvende windturbines kunnen hiervan profiteren en iets soortgelijks is al eerder gecreëerd. Dit is het drijvende systeem Hywind, dat in 2017 ongeveer 40 km voor de kust van Aberdeen, Schotland, te water werd gelaten. Het combineert zes windturbines op een gemeenschappelijk platform met zware ballast en verankerd aan de zeebodem. Hywind levert energie aan 36.000 huishoudens in het Verenigd Koninkrijk en heeft het record voor energieopwekking in het land al gebroken.

Wind Catching werd opgericht in het jaar dat Hywind werd gelanceerd. Het systeem van het bedrijf is naar verluidt in staat om 80.000 tot 100.000 huishoudens van stroom te voorzien, en onder ideale omstandigheden bij de sterkste wind tot 400 gigawattuur aan energie te produceren. Ter vergelijking: de grootste en krachtigste windturbine die momenteel op de markt is, produceert 80 gigawattuur aan energie.

Er zijn verschillende factoren die deze efficiëntie van het systeem verklaren. In de eerste plaats speelt de hoogte van het raster, die vergelijkbaar is met de hoogte van de Eiffeltoren, een belangrijke rol. Dit betekent dat de bladen worden blootgesteld aan sterkere windstromingen. Bovendien zijn de bladen zelf compacter dan hun standaard tegenhangers. Waar traditionele turbines gebruik maken van wieken van meer dan 10 meter lang, gebruikt het Wind Catching systeem wieken met een lengte van 1,8 meter. Hierdoor gaan ze sneller en voor een groter aantal omwentelingen draaien, waardoor de hoeveelheid vermogen die kan worden opgewekt, toeneemt. Het gebruik van kleinere elementen vereenvoudigt ook de productie, de montage en het onderhoud tijdens de werking. Merk op dat Wind Catching een ontwerplevensduur heeft van 50 jaar, het dubbele van traditionele windturbines. Na de operationele periode kan het grootste deel van het drijvende systeem worden gerecycleerd.

Het prototype van de centrale zal waarschijnlijk in de Noordzee worden gebouwd en zal worden gebruikt om stroom te leveren aan het VK of Noorwegen. De onderneming is vervolgens van plan een soortgelijke fabriek te bouwen in de buurt van de VS of Japan.